مشرق- امام جواد علیه‌السلام ـ در قنوت خود ـ : بار خدایا، دوستانت را بر دشمنان ستمگرت پیروز گردان،... همان دشمنان که... اموال تو را در میان خود دست به دست چرخاندند و بندگانت را به بردگی گرفتند و جهان سرزمین تو را، بار خدایا، در کری و کوری و تاریکی شدید رها کردند. چشمانشان باز است و دلهایشان کور. و برای آنان، بار خدایا، بر تو حجّتی نمانده است؛  خدایا، تو آنان را از عذاب خود برحذر داشتی و کیفرت را برایشان روشن ساختی.
و به فرمانبرداران، وعده احسانت را دادی و پیشاپیش به آنان هشدار دادی، پس طایفه ای ایمان آوردند ـ بار خدایا، کسانی را که ایمان آوردند در برابر دشمن خود و دشمن دوستانت تأیید فرما ـ و آشکار (و پیروز) گردیدند و دعوتگر به سوی حقّ شدند و پیروی از امام منتظر عدالت گستر را پیشه کردند.



متن حدیث:

الإمام الجواد علیه السلام ـ فی قُنوتِهِ ـ: اللّهُمَّ أدِل لِأَولِیائِکَ مِن أعدائِکَ الظّالِمینَ . . .
الَّذینَ . . . اتَّخَذوا ـ اللّهُمَّ ـ مالَکَ دُوَلاً، و عِبادَکَ خَوَلاً، وتَرَکُوا اللّهُمَّ عالَمَ أرضِکَ فی بَکماءَ عَمیاءَ ظَلماءَ مُدلَهِمَّةٍ، فَأَعیُنُهُم مَفتوحَةٌ، و قُلوبُهُم عَمِیَةٌ، و لَم تُبقِ لَهُمُ اللّهُمَّ عَلَیکَ مِن حُجَّةٍ.
لَقَد حَذَّرتَ اللّهُمَّ عَذابَکَ و بَیَّنتَ نَکالَکَ، و وَعَدتَ المُطیعینَ إحسانَکَ، و قَدَّمتَ إلَیهِم بِالنُّذرِ، فَآمَنَت طائِفَةٌ، فَأَیِّدِ اللّهُمَّ الَّذینَ آمنَوا عَلی عَدُوِّکَ و عَدُوِّ أولِیائِکَ، فَأَصبَحوا ظاهِرینَ و إلَی الحَقِّ داعینَ و لِلإِمامِ المُنتَظَرِ القائِمِ بِالقِسطِ تابِعینَ.